Birdeater (2023) - Film İncelemesi

      Birdeater, 2023.

      Yönetmenler: Jack Clark ve Jim Weir.

      Oyuncular: Mackenzie Fearnley, Shabana Azeez, Ben Hunter, Jack Bannister, Clementine Anderson, Alfie Gledhill, Harley Wilson, Caroline McQuade ve Will Rodriguez.

      KONUSU:

      Bir gelin adayı, nişanlisinin bekarlığa veda partisine davet edilir, ancak ilişkilerinin rahatsız edici ayrıntıları gün yüzüne çıktıkça gece vahşi bir hale döner.

      2023'te Avustralya film festivallerinde prömiyeri yapılan ve 2024'te SXSW'de de gösterilen Birdeater, Jack Clark ve Jim Weir’ın erkeklerin her şeyin mübah olduğu söylemini acımasızca ele alan bir yapım olarak birçok şeyin yazıldığı söylenebilir. Bir kulübe yapılacak bekarlığa veda partisinde alkolün etkisi altındaki arkadaşlar, nişanlı çift Louis (inandırıcı bir şekilde ikiyüzlü ve sinsi Mackenzie Fearnley) ile Irene (bağımlı, savunmasız ve dalgın Shabana Azeez) arasındaki karanlık dinamiğin gerçek yüzünü keşfettikçe, çoğu arkadaşları da durumun görünenden farklı olduğuna inanmaya başlar ve kendilerini (yani, kendilerine yalan söyleyerek) dostlarının böyle bir canavarlığa sahip olmadığına ikna etmeye çalışır.

      Bu arkadaşlardan biri, belirsiz ve ahlaki olarak tartışmalı ilişki dinamiklerine Irene'in teknik olarak rıza gösterdiğini öne sürerek ilerici idealleri çarpıtma cüretinde bulunur. Avustralya'nın geniş, karanlık bir atmosferde sırların açığa çıkmasına olanak tanıyan, etkileyici bir şekilde çekilmiş filmde bu görüntü ve diyalog etkileyici bir şekilde izleyiciye aktarılır; kendini kaybetmiş bir adam, bir kadının tercihini sorgulamak ve dönüştürmek için ikiyüzlülük yaparak yıllarca süren bir dostunun partnerine karşı zorbalık yaptığını görmezden gelir. Filmin yapımcıları, ilişkiler ve cinsellik hakkında felsefeleri başka bir misafir tarafından sorgulanan evli bir Hristiyan bakire gibi konukları gerçek insanlar olarak tasvir etme zamanını ayırarak bu durumu destekler.

      Jack Clark ve Jim Weir’ın dost grubunun rahatsız edici bahanelerine eşit ekran süresi tanıma seçimi fazladan rahatsız edici bir etki yaratıyor. İkna edici bir şekilde alkol ve ketaminin etkisiyle bu dostlukta büyük bir çöküş yaşanırken, daha fazla tatsız sırların ortaya çıkmasına yol açacak işlevsizlik ve karmaşa da artar. Bir noktada, gerilimi artırmak için bir kamp ateşi oyununda Paranoia devreye girer. Bu durum, gerginliğin öyle bir noktaya varmasına sebep olur ki, izleyici, beklenmedik türde rahatsız edici geri dönüşlerle karışık bir gerçeklikle yüzleşir. Bu iki unsuru korkunç bir atmosfer ve sessiz tehlike hissi ile bir araya getirdikleri için yapımcıların güvenleri dikkat çekici.

      Bu adamların erdemli bireyler olduğunu iddia etmek abartılı olsa da, Ben Hunter’ın cesurca canlandırdığı Dylan, grubun en olgun olmayanı olarak bazı ahlaki değerlere sahiptir. Yine de, geçerli şikayetleri vardır ve zihninin intikam ve karmaşa üzerine yoğunlaşmaya başladığını izlemek oldukça eğlencelidir; özellikle bahsi geçen Paranoia oyunu sırasında. Diğer konuklar pek tanımlı değil ve unutulabilir bir izlenim bırakıyor, ancak gece hayli olaylı geçiyor ve sorumluluk ile iştirak konularını gündeme getiriyor.

      Birdeater’ın bazı yönleri, genel olarak ikna edici ve kendine güvenen bir yapım olmasına rağmen, oldukça dikkatsiz görünüyor. Senaryonun dağınık bir yapısı var; ilk yarıdaki birkaç sahne, gerekli noktayı iletmekte hem gereğinden uzun sürüyor hem de aynı sahne içinde tuhaf bir şekilde tekrar eden diyaloglar barındırıyor. Başlangıçta bu belirsizlik ve gizemle dolu bir özgünlük olarak algılansa da, ardından bunun amatörce kaleme alın